Alsof het gisteren was: op 17 september 1998 werd er samen met een mooi meisje een moeder geboren. Van alles wat ik later wilde worden stond ‘Moeder’ met stip op één. En het liefst 3 of 4 kinderen.

Ik herinner mij nog goed dat ik na een pittige bevalling ‘s nachts alleen op een schemerige kamer lag bij te komen. Het was stil. De adrenaline schoot nog door mijn lijf. Op de achtergrond af en toe het geluid van de nachtdienst op de gang.

Een combinatie van geluk en de enorme verantwoordelijkheid die deze nieuwe ‘taak’ met zich mee bracht overviel mij. Toen ging langzaam de deur open.

Een zuster kwam binnen met een bundeltje in haar armen waar kermende geluidjes uitkwamen. Mijn lijf liet instinctief weten dit te herkennen. Ze liep naar mij toe zei:

“Ik heb hier een hongerig meisje dat om haar moeder vraagt.”

Die nieuwe benaming gaf mij een gevoel van trots. Ik voelde de tranen opkomen, nam het bundeltje wat onhandig van haar over en keek Anne in de ogen. Er was werk aan de winkel.